“चरी विचरी”

बिष्णु भण्डारी

हाम्रो घर अगाडि,
आँपको सानो रुख छ
त्यै रुखमा एउटी चरी
गुँड बनाई बसिछे,
गुलेलीले नहान्देउ है,
सिकारी दाइ ।

गुलेलीले हान्यो भने,
लाग्छ बचेरालाई ।
बचेरालाई लाग्यो भने,
चरीको दिल दुख्छ ।
कठैबरा ! बिचरा !
उसको मन रुन्छ ।
उसको दुःखी बिलौनाले,
मेरो मुटु छुन्छ ।