Categories: कविता

“बालापन”


पुण्यप्रसाद घिमिरे
बैत्यश्वर ६, दाेल

मादलुकाे तालसँगै, म त नाँचिदिन्छु
दायाँबायाँ अघिपछि, कम्मर भाँचिदिन्छु।
कागजलाई पट्याउँदै, राम्रा ओरिगामी,
नाप्दै काट्दै तुल ताेरण झुम्का किरिगामी।

खाेया जाेड्दै भ्यूटावर, फल माटाेबाट,
खाली बस्न मनै छैन, गर्छु फटफट।
बाजा भेटे बजाउँछू, फूल सजाउँछू,
सिर्जनालाई हेर्दै हेर्दै, ताली बाउँछु।

कागज र पात उनी, आहा फिरफिरे,
के के बन्छ के के भन्छ, चित्र किरमिरे।
कागज भूस गेडागुडी, काेलाज रिमिझिमी
म त यस्तै काममा व्यस्त, के गर्दै छाै तिमी।

सारथि बाल पत्रिका

Share
Published by
सारथि बाल पत्रिका

Recent Posts

“जीवन सफल बनाउने सूत्रहरु”

१. "कम बोलौँ, धेरै सुनौँ " धेरै बोल्दा हामीले अनावश्यक कुरा गर्न सक्छौँ, जसले वादविवाद…

1 hour ago

गरिबको मन

भेषराज सुबेदी माझघरे धनी–गरिबको विभाजनले भरिएको एउटा सानो गाउँ थियो। त्यही गाउँको छेउमा बस्थ्यो—रामबहादुर, मेहनती…

2 hours ago

अत्तो

श्री पोखरेल इटहरी, सुनसरी मुनाले ताली बजाइन्। सबै खुशीसाथ मुनाका वरिपरि भेला भए। राधा भने…

2 hours ago

पारिजातको रूख

कृष्ण  पारिजात सबै ठाउँमा भेटिने रूख हो । यसलाई छुन पाउने अधिकार केवल उर्वशीलाई मात्र…

1 day ago

“पुतली जस्तै”

निमा छिरिङ भोटिया जलढाका कालेबुङ भारत "कति राम्री हेर सानो पुतली।" "अनि तिमी पनि उस्तै…

1 day ago

विकास

तुलसी पण्डित आमा आज संसारकै सुन्दर ठाउँ गोल्डकोष्ट हेर्न जाने है । "हुन्छ छोरी मलाई…

1 day ago