“धमिराको माटो”

दुर्गा घिमिरे

रत्ननगर ,१४चितवन

धमिराको माटो।
बारीभरी बाटो।।
कहाँ कहाँ जाने।
छैन केहि खाने।।

छिर्केमिर्के किरा।
कोहि लाग्छ हिरा।।
बाङ्गो टिङ्गे बाटो।
डाडाधेरै काट्यो।।

डाडाकाडा चिसो।
माकुराको लिसो।।
देखिदैन घाम।
भन कहाँ जाम।।

कति सानी नानी।
छैन हिड्ने बानी।।
एउटा अघि बढ्दछ।
अर्को साँघु तर्दछ।।

उक्ली उक्ली रुखमा ।
आँशुझर्छ दु:खमा ।।
झोली झाम्टो साथमा ।
काम गर्छन् रातमा ।।